Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Υπακοή




Υπακοή
Καιρό πριν, είχα μια τεράστια επιθυμία να προσπαθώ να βρω λόγο στα πονηρά παιχνίδια της ζωής, βαπτίζοντας κάθε τι το τυχαίο. . .καρμικό!
Ο καιρός πέρασε και οι ονειροπολήσεις καθώς και τα ''μοιραία'' από τη ζωή γεγονότα, άφησαν τη θέση τους στη λογική και στην έντονη πλέον επιθυμία μου, να παίζω τα παιχνίδια που μου κάνει η ζωή. . .Κόντρα στην ωραιοποίηση, κόντρα σε κάθε παραμυθολογία βρίσκομαι εγώ. . .αντιμέτωπη με το μικρό μου εαυτό. . .
Εγώ η ακόμα πιο  μικρή, γίνομαι δασκάλα και πρεσβεύω τη λογική και ξεσηκώνω αυτή τη σπουδαία ατάκα ''ωριμότητα''!
-Μάλιστα κυρία, μεγάλωσα. Ακούγομαι τώρα στα αυτιά τους; Είστε ικανοποιημένη; Συγχαρητήρια, δημιουργήστε ακόμα έναν μεγάλο!
-Ευχαριστώ παιδί μου. . .Αλλά μην ξεχνάς: τίποτα δε θα είχα καταφέρει αν δεν ήσουν μια τόσο καλή και υπάκουη μαθήτρια!!!

4 σχόλια:

  1. δεν μεγάλωσες!όλοι παιδιά δεν είμαστε καταβάθως??:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θα θέλα να βλέπα τα πράγματα όπως εσύ. (σίγουρα, όλοι ήμασταν κάποτε παιδιά, λίγοι ωστόσο το θυμούνται "Μ. Πρίγκηπας) μα τώρα είμαστε;;

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. που βλέπεις κάθε βράδυ, κι είναι ακόμα ακόμα πιο τρομακτικό κάθε φορα!

      Διαγραφή

Παρακαλώ...