Απόψε αρκέστηκα να σε ονειρευτώ μόνο ως μία επαφή και υπήρξες η "αρμόζουσα αρχή".
Ήταν αναμενόμενο, όπως και φυσικό να ξυπνήσω μέσα σε μία απόκοσμη και φοβερή ταραχή.
Έκανα σοβαρή προσπάθεια να δέσω αυτήν την ανάμνηση με την μνήμη μου, να την κρατήσω ως έναν αστεϊσμό μέσα στο τραγικό της υπόθεσης μας. Δέουσα μπορεί να μην είσαι, αρχή ήσουν για μένα και είσαι ακόμα στις ζωές άλλων, που πλέον δεν επηρεάζουν εμένα ούτε και την καθημερινότητα μου.
Για εμένα υπήρξες αρχή, αρχή ως σημείο και βασικός κανόνας, ενώ τώρα αποτελείς μόνο δημόσια εξουσία... Εκτός από τα πρωινά όπως αυτό που ξυπνώ από έναν θάνατο αργό....
Αγαπητή, οι αρμόζουσες αρχές δεν ταιριάζουν στις καθημερινότητες!
ΑπάντησηΔιαγραφή