24 γραμμάρια

Στο πέρασμα του χρόνου βρίσκουμε το γερασμένο μας εαυτό αντιμέτωπο της τύφλωσης του αλλοτινού αιθεροβάμονα εγώ μας. Τότε που όλα φάνταζαν άδικα και επίπονα, τότε που διατρανώνοντας την αμφιβολία της εξουσίας, εξουσιάζαμε τις ζωές μας με διπλά εμφιαλωμένο πατρικό νερό. Τότε που ο έρωτας έμοιαζε με άπιαστο όνειρο μα είχε ελπίδα...αλλά μιλούσε μέσα από ποιήματα, τραγούδια και ταινίες...και έλεγε, έλεγε, έλεγε. Έλεγε φανφάρες σε στίχους, νότες, διαλόγους και διάσημους μονολόγους.

Κορμί είναι όλα και μια καλοσχεδιασμένη πλάνη του μυαλού, να πιστεύεις πως θαύματα γίνονται και οι φτωχοί, πλουτίζουν και οι ερωτευμένοι ευτυχίζουν .Όλα ψέματα, αυτά που μάθαμε, ακούσαμε, διαβάσαμε και μάλιστα όσα αθώα ονειρευτήκαμε, όταν η ωριμότητα επέλθει, θα έχει έρθει η ημερομηνία λήξης να σημάνει αυτοκαταστροφή. 24 γραμμάρια, να είναι αλήθεια η ψυχή του ανθρώπου... αυτό μας είπαν ...πως αλήθεια να νιώθεις ζωντανός σε έναν κόσμο που στις δεκάδες κιλών , αντιστοιχούν τα πενιχρά γραμμάρια του είναι;

Το είναι δυσανασχετεί στην ακοή του υπολογισμού και πολύ πιο πριν αποχωρεί.